Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden toen ik in 2004 voor het eerst landde in Suriname. Niet voor werk zoals al die keren daarna, maar voor een vakantie van een land dat ik nauwelijks kende. De mensen, de cultuur en de Nederlandse taal zo ver van huis raakten me. In die twee weken dat ik daar was, rijpte dat eerste plan om een offshore callcenter op te zetten al. Het was in een tijd dat in Nederland geëxperimenteerd werd met Zuid-Afrika als offshore bestemming. Suriname was onbekend en ook onbemind. Een jaar lang business cases bouwen en pitchen leverden uiteindelijk mijn eerste stappen als ondernemer op. In februari 2005 opende ik het eerste callcenter in Suriname.

In die periode was alles pionieren met een grote P. Internetverbindingen waren dramatisch slecht en peperduur en lagen er dan ook nog af en toe uit. Zoals die keer dat een vissertrawler over de enige verbinding uit Suriname voer en er twee weken helemaal geen verbinding was voor heel Suriname… 14 callcenter plekken in een internet café was niet een optimale constructie om te werken. Alles van verloning, tot training moest van de grond worden opgebouwd.

Maar wat een mensen…. Wat is het prachtig om te werken in een omgeving waar mensen nog niet alles hebben meegemaakt en nog oprecht kunnen lachen. Wat is het moeilijk, maar ook geweldig om mensen de beginselen van dienstverlening bij te brengen in een land waar service een onbekend begrip was.

Wat hebben veel Nederlandse toppers uit de customer care industrie daar geholpen om met bloed zweet en tranen iets op te bouwen. Wat mooi om aan al die verhalen met een Borgoe-cola terug te denken.

Twaalf en half jaar later zitten alle grote Nederlandse (en internationale) partijen ondertussen in Suriname en werken er meer dan 1000 mensen in de contact center industrie. De verbindingen zijn uitstekend, de paden gebaand, de processen en valkuilen van offshoring meer dan bekend. Maar nog steeds zijn daar die mensen. Die om 4 uur ‘s ochtends naar hun werk komen om voor allerlei grote Nederlandse bedrijven de telefoon op te nemen of de e-mail te beantwoorden. Nog steeds is daar die lach die zo aanstekelijk is en alle dagelijkse sores wegneemt.

Maar niet alleen Suriname is veranderd, ook Nederland is een ander land dan twaalf en half jaar geleden. De arbeidsmarkt is krap, en wordt krapper met 3,5% werkloosheid voor 2019 voorspeld. Een deel van de weerstand tegen het werken in het buitenland is weggenomen, processen zijn beter, werken op  afstand is normaler geworden. Dit is het moment om met de lessen uit het verleden in het achterhoofd te profiteren van een arbeidsmarkt ver bij ons vandaan.

Wat ben ik trots en blij dat ik hier aan de basis heb kunnen staan.

Jasper Klootwijk